|
Woutertje Pieterse en Femke
Woutertje Pieterse en Femke door Frits Sieger, 1971 Het beeld is in opdracht van de gemeente Amsterdam gemaakt. Het stelt een moment voor uit het verhaal ‘Geschiedenis van Woutertje Pieterse’ van Multatuli. Femke, de dochter van de wasvrouw omarmt Woutertje en noemt hem ‘lieve jongen’ omdat hij haar wasgoed heeft verdedigd tegen een paar straatjongens. Woutertje liep daarbij een gescheurde lip op. Het beeldje staat op de plaats waar Femke hem een zoen gaf. Woutertje heeft Glorioso in zijn hand, het boek waar hij het Oude en het Nieuwe Testament graag voor ruilde.
Multatuli geeft zelf een korte toelichting op z'n bedoeling in een noot bij het volgende idee. Citaat: "Myn voornemen was in den ‘Wouter’ 'n schets te geven van den stryd tusschen laag en hoog, tusschen zielenadel en ploertery. Wouter is een nieuwe - en betere! - Faust, een Don Quichot naar den geest." De geschiedenis van Woutertje Pieterse wordt door velen beschouwd als één van de belangrijkste Nederlandse klassiekers. Deze eerste Nederlandse ontwikkelingsroman over een dromerige, fijngevoelige jongen speelt zich af in negentiende-eeuws Amsterdam en is een grimmige en geestige satire op het bekrompen burgerdom. Tegelijkertijd is het een psychologische karakterschets.
Frits Sieger
(1893-1990) Frederik ( Frits) Sieger kwam uit een gezin waar ambachtelijke vaardigheid, liefde voor de kunst en politiek engagement de toon zetten en hij gaf al vroeg te kennen ‘in de kunst’ te willen. Maar voor zijn brood ging hij aan de slag als restaurator van etalagepoppen in was. Sieger volgde aanvankelijk in de avonduren de lessen van
de Oude Raedecker –de vader van John-, maar vervolgde zijn opleiding aan de
Rijksacademie van Beeldende Kunsten onder prof. Jan Bronner. Sieger, en in
die tijd vele collega’s met hem, vertaalde de idealen van Bronners
gemeenschapskunst op politieke wijze. De kunstenaar diende met zijn werk een
bijdrage te leveren aan de strijd van de arbeidersbeweging. Met het oog op de
massa moest dit met duidelijke middelen –b.v. door middel van de symbooltaal-
en op herkenbare, dus naturalistische, wijze. Sieger ging behoren tot het
groepje beeldhouwers dat, meestal in opdracht van de gemeente Amsterdam, zijn
bijdrage leverde aan de sculpturale versiering van de volkswoningbouw in de
nieuwe wijken. Hij behoorde evenals als Hildo Krop
en Piet Kramer tot de Amsterdamse School. Om in zijn levensonderhoud te voorzien –de opdrachten
waren schaars in deze crisisjaren- stichtte hij een werkplaats voor de
restauratie van etalagepoppen. Na de oorlog verruilde hij de etalagepoppen
voor portretreliëfs (plaquettes), waarvan de productie hem een basisinkomen
verschafte. Vele van de ongesigneerde plaquettes die men in de fabrieks- en
andere bedrijfshallen aantreft, zijn van de hand van Sieger. In Amsterdam staan: PC. Hooft in de Jan Luykenstraat
(1947), Naaktfiguur in het Vondelpark (1957), Woutertje Pieterse en Femke op
de Noordermarkt (1971).
Noordermarkt Foto: zomer 2006 en april 2010
Startpagina Buitenbeeldinbeeld Buitenbeelden in
Amsterdam Centrum Buitenbeelden
in Amsterdam: Monumenten |
