Slavernijmonument 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Slavernijmonument  door Erwin de Vries, 2002

 

 

Het monument bestaat uit drie delen. Het verbeeldt het verleden (de dramatische geschiedenis van de slavernij), het  heden (het doorbreken van de muur van weerstand) en de toekomst (de drang naar vrijheid en een betere toekomst).

 

 

 

 

                                   het verleden: de slavernij

 

 

 


 
Monument slavernij door De Vries

 

(citaten uit de NRC, 2 juli 2001)

 

De Surinaamse beeldhouwer Erwin de Vries gaat het Nationaal Monument Slavernijverleden maken. Doorslaggavend bij de keuze voor De Vries was de voorkeur van het publiek.

 

De keuze voor De Vries is gemaakt door minister van Boxtel (Grote Steden- en Integratiebeleid) en staatssecretaris Van der Ploeg (Cultuur). Negen kunstenaars hadden een ontwerp gemaakt voor het slavernijmonument, dat geplaatst zal worden in het Amsterdamse Oosterpark. Van Boxtel en Van der Ploeg hebben zich bij hun keuze laten leiden door de voorkeur van het publiek. De adviezen van het Comité van Aanbeveling en het Comité van Deskundigen, beide ingesteld door de twee bewindslieden, hebben zij naast zich neergelegd. De Vries behoorde niet tot de vier door het Comité van Deskundigen aanbevolen kunstenaars.

 

Volgens een woordvoerder van Van Boxtel heeft de minister zich, bij gebrek aan een eenduidig advies door de twee comités, laten leiden door de publiekspoll. Via internet en briefkaarten hebben 5.000 mensen een voorkeur uitgesproken, waarbij bijna de helft voor De Vries heeft gestemd. ,,Als zoveel mensen voor De Vries zijn, kun je dat als bewindsman niet negeren'', aldus woordvoerder F. van Beers. De publiekstemming werd pas in een laat stadium aan de selectieprocedure toegevoegd.

 

 

 

 

                                    het heden: door de muur van weerstand

 

 


 

Ongenoegen bij de onthulling in 2002:

 

Nationaal monument slavernij-verleden in het Oosterpark

 

Elk jaar op 1 juli herdenken we dat in Nederland op 1 juli 1863 de slavernij wettelijk is afgeschaft. Pas 139 jaar na de afschaffing werd op 1 juli 2002 in het Oosterpark het Nationaal Monument Slavernijverleden onthuld. Mevrouw Phine Wijnaldum is al vijfentwintig jaar actief lid van Stichting Surinamers, Antillianen en Nederlanders (SAN-Oost), die zich inzet voor de integratie van Surinamers en Antillianen in Nederland. Activiteiten van deze stichting zijn o.a. de 1 juli viering in het Oosterpark en de organisatie van het Keti Koti straatfeest.

 

 

 

                                         

 

 

 

(van de voormalige site www.slavernijmonument.nl)

 

Mevrouw Wijnaldum was genodigde bij de onthulling van het monument in 2002. Zij vertelt: Ik heb nare herinneringen aan deze dag. Omdat de koningin ook uitgenodigd was, waren er hele strenge veiligheidsmaatregelen. Echter, degenen voor wie het monument bedoeld is, de zwarte mensen, stonden achter met zwart plastic afgedekte hekken. Er ontstond paniek en de politie reed met paarden in op het publiek. Ik hoorde vrouwen gillen. Zo pijnlijk.

 

Het monument staat bovendien heel erg achteraf en veel te veel in de bosjes. Terwijl het zo belangrijk is om mensen, zwart en wit, bewust te laten zijn van de gevolgen van ons slavernijverleden. Zwarte mensen worden nog steeds dagelijks geconfronteerd met de gevolgen van driehonderd jaar slavernij. Slavernij is altijd verzwegen. Maar het bestaat nog steeds, al is het in een andere vorm; vrouwenhandel en kinderarbeid. Met het Keti Koti Straatfeest willen we met zwart en wit, oud en jong niet alleen de slavernij herdenken, maar ook het leven in vrijheid vieren.

 

 

 

 

                                  de toekomst: de vrijheid

 

 


 

Erwin de Vries (Suriname, 1929-2018)

 

De Vries kwam in 1949 naar Nederland waar hij leerde beeldhouwen bij onder andere Piet Esser aan de Rijksacademie. Hij is enige tijd beïnvloed geweest door de Cobra-beweging. In 1984 is hij teruggekeerd naar Suriname.

 

 

Niet mals

 

Citaat uit een interview met de Vries ter gekegenheid van zijn 80e verjaardag en tentoonstelling in de Kunsthal:

 

“De opdracht was om het verleden van de slavernij en het heden en de toekomst te behandelen. Van het verleden heb ik een geketende slavengroep gemaakt, van het heden een slaaf die vrijkomt en het grote ding is de toekomst: de vrijheid in het geloof dat we ooit helemaal vrij zullen komen van discriminatie.”

 

Vraag van de interviewer: ‘Had het beeld in het Oosterpark eigenlijk niet groter moeten zijn?’

 

“Ja, dat vind ik ook. Het had ook een mooiere plek kunnen krijgen. Het is nu een beetje in een hoekje gedouwd. Er zijn in het park van die mooie stukken waar het veel sterker zou werken, maar dat hebben ze me niet gegund. Ik neem ze dat niet kwalijk want mensen moeten eraan wennen dat een zwarte man plotseling geweldige dingen doet. Vroeger dacht ik daar nooit aan, maar nu als oude man terugkijkend denk ik: wat jij gepresteerd heb is niet mals.”

 

(citaat uit de NRC, 7 november 2009)

 

 

 

 

 

 


 

Oosterpark

 

Foto’s: januari 2006, september 2010

 

 

Startpagina Buitenbeeldinbeeld

 

Buitenbeelden in Amsterdam Oost

 

Buitenbeelden in Amsterdam: Monumenten