Drie figuren

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Drie figuren door Peter Erftemeijer, 2001

 

Drie figuren, een vrouw en twee mannen staan in hun beweging bevroren rond de kruising Haarlemmerweg / van Limburg Stirumstraat. Het geheel doet denken aan een film still, een momentopname.

 

 


 

Peter Erftemeijer (1956)

 

Erftemeijer is kiest zijn thema's uit de alledaagse werkelijkheid. Niet het kijken naar, maar het kijken in de mens is de belangrijkste drijfveer. Hij noemt zijn werk 'figuratief met een expressieve vorm'. Het gevoels- en gedragsleven van de mens vormt meestal de aanleiding tot het maken van een beeld. Hij werkt naar model, maar doet ook inspiratie op door te kijken naar wandelende voorbijgangers en mensen in actie. Paarden behoren ook tot zijn favoriete onderwerpen. Zijn beelden hebben een schetsmatig karakter.

 

Wikipedia

 

 

                        

 

 

 


 

Drie gestalten

 

door Joost de Jong in ‘Ons Amsterdam’, februari 2010

 

De ontstaansgeschiedenis van de beeldengroep ‘ Drie Gestalten’ van Peter Erftemeijer kan typerend worden geacht voor de verhoudingen tussen bewonersgroepen, stadsdelen en de centrale stad in de negentiger jaren. Het waren de jaren dat de renovatie van de Staatsliedenbuurt, lange tijd bolwerk van krakers en anarchistische jongeren, afgerond werd en de buurt, tot ongenoegen van menigeen, bestuurlijk was opgegaan in Stadsdeel Westerpark. 

 

Een comité van buurtbewoners stelde toen, eind 1995, voor om een kunstwerk te plaatsen in de van Limburg Stirumstraat. Deze straat vormt de verbinding met het Westerpark, waar het nieuwe stadsdeelkantoor was gekomen. Het stadsdeel stelde 75.000 gulden beschikbaar en er kwam een commissie die een prijsvraag uitschreef. De opdracht was dat het kunstwerk de relatie tussen de buurt en het Westerpark tot uitdrukking zou brengen.

 

 

 

                         

 

 

 

Er kwamen 28 reacties binnen waarvan de commissie drie uitkoos om verder uit te werken. Peter Erftemeijer stelde voor om drie levensgrote beelden van mannen te maken die door de straat richting Westerpark zouden lopen. De voorstellen lagen ter inzage bij de kunstuitleen op het van Limburg Stirumplein.

 

Op 5 november 1996 vond een bewogen vergadering plaats van de Commissie van Advies van de deelraad met een volle publieke tribune. De vergadering trok zich niets aan van het oordeel van een deskundige van het Amsterdamse Fonds voor de Kunst die meende dat de van Limburg Stirumstraat ongeschikt was voor welk kunstwerk dan ook. Het merendeel van de buurtbewoners leek voor Peters beelden te kiezen en van de zeven politieke partijen sloten vijf zich daarbij aan. Deze keuze werd door de deelraad overgenomen. Enkele feministische raadsleden stoorden zich eraan dat drie mannen waren afgebeeld. Op hun aandrang maakte de kunstenaar van een van de mannen een vrouw.

 

Tenslotte moest het ontwerp aan de Welstandscommissie van de centrale stad worden voorgelegd.  Deze vond een beeldengroep niet in de straat passen en adviseerde tot tweemaal toe het niet te plaatsen. Het stadsdeel legde dit oordeel echter naast zich neer en besloot het plan toch door te zetten. Peter kon eindelijk aan de slag. Op 12 december 2001, ruim 5 jaar na het raadsbesluit, werden de beelden door de deelraadwethouder onthuld.

 

In 2005 heeft een studente Cultuurwetenschappen van de UVA een enquête gehouden onder 18 voorbijgangers/buurtbewoners. Hieruit bleek dat een grote meerderheid de beelden positief waardeert. Een enkeling schrikt soms van ze maar veel bewoners ervaren hun bronzen buurtgenoten juist als veilig en vertrouwd.

 

 

 

                               

 

 

 


 

Haarlemmerweg / van Limburg Stirumstraat

 

Foto’s: februari en maart 2008

 

 

Startpagina Buitenbeeld in beeld

 

Buitenbeelden in Amsterdam West