Monument voor de vliegramp op 7 juni 1989

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Monument voor de slachtoffers van de vliegramp op 7 juni 1989, door Guillaume Lo-A-Njoe, 1991

foto: juni 2006, herinrichting van het plein bijna voltooid

 

 

Het monument bestaat uit drie elementen van aluminium, de belangrijkste grondstof van Suriname. De drie elementen sparen samen een figuur uit die symbool staat voor de bevrijding van lichaam en geest van de slachtoffers van de vliegramp.

 

 

 

 

Vlucht PY 764

Destijds leaste de SLM een Douglas DC8 Super 62, die naar de Surinaamse zwemmer Anthony Nesty was genoemd. Het toestel was al met vertraging uit Miami vertrokken, en vlucht PY 764 naar Paramaribo vertrok ook met grote vertraging vanaf Schiphol.

 

Aan boord waren negen bemanningsleden en 178 passagiers. Dit waren voornamelijk Surinaamse Nederlanders die een bezoek wilden brengen aan familie, en een deel van het Kleurrijk Elftal dat in Suriname in een voetbaltoernooi zou uitkomen, plus de Draver Boys, een orkestje dat het elftal vaak begeleidde.

 

Sommige spelers van het Kleurrijk Elftal zaten niet in het vliegtuig; Stanley Menzo was al met een eerdere vlucht vertrokken; Winston Haatrecht (SC Heerenveen) moest nog in de nacompetitie spelen en liet zich vervangen door zijn broer Jerry; Ruud Gullit, Frank Rijkaard en Aron Winter hadden van hun clubs geen toestemming gekregen om naar Suriname te gaan.

 

Toen de Anthony Nesty bij Zanderij aankwam, hing daar, anders dan het weerbericht had voorspeld, dichte mist. Gezagvoerder Will Rogers besloot via het Instrument Landing System te landen, hoewel dit niet betrouwbaar was en hij voor zo'n landing ook geen toestemming had.

 

De gezagvoerder brak drie landingspogingen af. De automatische waarschuwing dat het toestel te laag vloog, werd genegeerd. Bij de vierde poging raakte het toestel op 25 meter hoogte twee bomen. Het rolde om de lengteas en stortte om 04.27 uur plaatselijke tijd neer met het landingsgestel naar boven.

 

Monument

In totaal kwamen 176 inzittenden om, onder wie alle negen bemanningsleden. Onder de slachtoffers waren ook veertien leden van het Kleurrijk Elftal. Er waren slechts elf overlevenden.

 

In Paramaribo werd een monument opgericht aan de Coppenamestraat. Het bestaat uit vier witte zuilen, met bovenop elke zuil de beplating van een vliegtuigmotor. Op de zuilen bevinden zich in totaal vier plaquettes met de namen van de slachtoffers. In Nederland werd voor de nabestaanden een benefietwedstrijd gespeeld in het Feijenoordstadion.

 

In Amsterdam-Oost werd nabij café De Draver in de Ruyschstraat, dat het stamcafé was van het Kleurrijk Elftal en de Draver Boys, een monument geplaatst voor de omgekomen leden.

 

 

 

 

januari 2006, vlak voor de herinrichting van het plein

 

 

                                “Lobiwan wi sa tan memre yu’ staat op de zwarte sokkel, ‘Wij zullen jullie nooit vergeten’.

 

 

 

                              

 

 

 

 

 

Guillaume Lo-A-Njoe (1937)

 

Lo-A-Njoe, zoon van een van de eerste Surinamers die voor de Tweede Wereldoorlog naar Nederland kwamen, is vooral schilder.

 

Wikipedia

 

 

 

 ’s Gravensandeplein

 

Foto’s: januari en juni 2006

 

 

 

Startpagina Buitenbeeldinbeeld

 

Buitenbeelden in Amsterdam Oost

 

Buitenbeelden in Amsterdam: Monumenten