Dinosaurus

Dinosaurus door Hetta Statius-Muller, 1965/66
Het beeld is destijds geplaatst als kunst/speelplastiek
bij een school maar heeft de functie speelobject inmiddels verloren. In 2010
is de school afgebroken, later is er een nieuwe gezet.


de Noordhollandse Courant, 29 maart 1968
Hetta Statius
Muller (1930-2018)
Hetta van Tilburg, later Hetta Rueb en geboren Henrietta
Statius Muller, woonde eind vijftiger - begin zestiger-jaren in Purmerend. In
1966 verliet ze de stad na haar huwelijk met A.S. Rueb uit Zeist.
Het grondelement van haar kunst, de
ruimte
‘Hetta
en Jan van Tilburg creëren ruimte in kleine woonark’ is de kop boven een
artikel in de Noordhollandse Courant van 26 februari 1960. Hetta en Jan van
Tilburg vallen vaktechnisch onder het beroep van beeldhouwer gaat redacteur
Jan Schagen in de krant verder. De vanzelfsprekende ernst voor het werk,
het heilige geloof in de juistheid van de keuze en het logisch aanvaarden
van vele moeilijkheden maakt het mogelijk dat zij kunnen werken in een te
kleine ruimte die deel uitmaakt van een toch al niet te lijvige
Where-woonark.
De
helder-blauwe ogen van Hetta staan vaak ernstig en misschien is er nog iets
in terug te vinden van de ervaringen uit het Jappenkamp op Sumatra. Hetta
is geboren in Medan en haar jeugd is door een wereldoorlog in de war
gestuurd. Een Japanse bezetting die het hele gezin in een kamp bracht
waaruit de vader niet terugkeerde. Na de oorlog hard werken om de
achterstand in te halen. H.B.S. en Kunstnijverheidschool, want dat zij het
onvrouwelijk beeldhouwen zou kiezen, stond al bij voorbaat vast.
Als
kind drukte zij zich beter uit door middel van klei dan door woorden en
daar is ook nu nog niet veel aan veranderd. Zij denkt ruimtelijk. Haar
handen zijn niet in staat voldoende haar woorden te onderstrepen. Zij
hanteert het woord moeilijk en vaak met schokken. Pas als ze vorm geeft aan
haar gedachten in klei, gips, brons of ivoor klinkt alles helderder en
duidelijker. Dan zijn remmingen weggevallen.
Haar
handen scheppen. Zij dijkt haar gedachten en gevoelens binnen de vorm
waarin zij klare taal spreekt. Een sterk vertrouwen in het leven en vreugde
over al het beleven, krijgen een duidelijke lijn. Haar werk is zonder
romatisch weemoed met een neiging naar het monumentale. Het geslotene is
weggevallen en de markante vorm verraadt veel van wat niet is gezegd. Hetta
van Tilburg is een talentvol beeldhouwster. In de kleine werkruimte staat
zij vol zelfvertrouwen.
De
bokspringende kinderen, die zij in opdracht van de gemeente Purmerend
maakte, getuigen van een scheppende ongedurigheid. Nergens gebonden aan een
glad vlak, maar volkomen afgestemd op ruimte. Zo werkt Hetta van Tilburg,
boetserende met het grondelement van haar kunst, de ruimte.
|

In de krant van 28 mei 1965 staat het volgende bericht:
Opdracht
voor beeldhouwster
Het gemeentebestuur van
Zaandam heeft een opdracht verstrekt aan mevr. H. Statius Muller voor het
maken van een betonnen beeld, dat zal worden geplaatst in de tuin van de
centrale werkplaats ‘De Boerejoncker’, Het beeld zal voorstellen een
fluitspeler. Het krijgt een plaats bij de vijver op het buitenterrein.
|
En later dat jaar:
De ark van mevr. Statius
Muller lag dezer dagen door het gewicht van het beeld dat ze momenteel aan
boord vervaardigt, zo scheef dat de draaitafel bezweek en de 300 kg klei en
gips rakelings langs de beeldhouwster tegen de slaapkamerwand smakte. En
dat allemaal door één oorzaak: ruimtegebrek.
|
Een jaar later, bij de onthulling van ‘de Dinosaurus’ zegt
de burgemeester in zijn speech dat de kunstenares de stad ging verlaten. Hij
zegt te hopen dat het contact niet verloren gaat, opdat in de toekomst nog
nieuwe produkten van haar het stadsbeeld zouden sieren.
Sportlaan, Purmerend
Foto’s: november 2009

Startpagina Buitenbeeldinbeeld
Buitenbeelden in Purmerend
|