|
Old Flo
Draped seated woman door Henry Moore, 1957-58
Touwtrekken In 1962 verkocht Moore een gieting voor een schijntje aan een oostelijk stadsdeel van Londen omdat hij vond dat kunst voor iedereen te zien moest zijn, ook voor de bevolking in armere wijken. Het beeld werd voor een groot appartementenblok gezet en diende jarenlang als rustpunt en klimobject voor de bewoners en hun kinderen. De figuur kreeg de bijnaam ‘Old Flo’. In de jaren negentig werd het flatgebouw afgebroken en Old Flo werd in 1997 in langdurig bruikleen gegeven aan het Yorkshire Sculpture Park. Maar in 2012 kwam een bestuurder van het stadsdeel in Londen op het idee het beeld te laten veilen om het gat in de begroting te verkleinen, het werk zou minstens vijf miljoen tot misschien wel 20 miljoen pond kunnen opbrengen. Er kwam groot publiek protest en Old Flo kwam niet in de verkoop. Zomer 2015 was er opnieuw reuring. “Now Henry Moore’s much-loved sculpture Draped Seated Woman, or Old Flo as she is more affectionately known, could be heading back to East London - where the art world seems to agree she belongs”, schreef de Pontefract & Castleford Express op 8 juli 2015. Er gingen stemmen op om Old Flo terug te brengen naar Oost-Londen waar het “should be available locally for public enjoyment”. de storm blies over en zomer 2016 staat Flo nog steeds op haar plek in het Yorkshire Sculpture Park.
Pek en veren Wuppertal, een stad in Duitsland, gaf in 1957 de opdracht
het model ‘Draped seated woman’ groot uit te voeren met het doel het beeld in
de openbare ruimte te plaatsen, bij het nieuwe stadszwembad. Er werd met
Moore overeengekomen dat er maximaal nog twee andere gietingen gemaakt mochten
worden maar dat deze niet aan Duitsland verkocht zouden worden (inmiddels
bestaan er naast het exemplaar van Wuppertal, vijf andere gietingen). Na
tentoonstelling op de expositie Kassel 1959, werd het beeld in november dat
jaar officieel aan Wuppertal overgedragen. De reactie van de bevolking was uiterst negatief. Er
volgden vele boze ingezonden brieven en in de nacht van 5 op 6 december werd
het beeld in pek en veren gezet met een briefje dat van het metaal beter
braadpannen gemaakt konden worden. Bij het carnaval een paar maanden later
werd het beeld als ‘het lijk van Moore’ betiteld. Drie jaar later heeft de
stad het werk weggehaald en aan een museum geschonken. Inmiddels is het
beeld, een halve eeuw later, herplaatst bij het zwembad.
lening van de London Borough of Tower Hamlets Moedercomplex De vrouw zit ongemakkelijk, alsof ze haar rug wil
ontlasten. Het beeld lijkt te verwijzen naar de moeder van de beeldhouwer die
last had van rugpijn. Moore masseerde haar als kind om het ongemak te
verlichten. Moore heeft eens gezegd dat toen hij in 1924 aan moeder en
kind-studies werkte, merkte dat hij ze onbewust de rug “the long-forgotten
shape of the one that I had so often rubbed as a boy” meegaf. Moore: “I was a Yorkshire miner's
son, the youngest of seven, and my mother was no longer so very young. She
suffered from bad rheumatism in the back and would say to me in winter, when
I came home from school: 'Henry, boy, come and rub my back.' Then I would
massage her back with liniment.” In zijn latere jaren vertelde Moore een
interviewer: “I suppose I have a mother complex” en “She was to me the
absolute stability, the rock, the whole thing in life that one knew was there
for one's protection.” Henry Moore (1898-1986) Yorkshire
Scupture Park, Engeland Foto’s:
juli 2016
Startpagina Buitenbeeldinbeeld Startpagina
Yorkshire Sculpture Park |
